Bir zamanlar Afrikadaki bir ülkede hüküm süren bir kral vardi. Kral, daha çocuklugundan itibaren arkadas oldugu, birlikte büyüdügü bir dostunu hiç yanindan ayirmazdi. Nereye gitse onu da beraberinde götürürdü. Kralin bu arkadasinin ise degisik bir huyu vardi. Ister kendi basina bir sey gelsin, ister baskasinin, ister iyi olsun ister kötü, her olay karsisinda hep ayni seyi söylerdi;"Bunda da bir hayir var!" Bir gün kralla arkadasi birlikte ava çiktilar. Kralin arkadasi tüfekleri dolduruyor, krala veriyor, kral da ates ediyordu. Arkadasi muhtemelen tüfeklerden birini doldururken bir yanlislik yapti ve kral ates ederken tüfegi geriye dogru patladi ve kralin basparmagi koptu. Durumu gören arkadasi her zamanki sözünü söyledi:
“bunda da bir hayir var!” kral aci ve öfkeyle bagirda: “bunda hayir falan yok! Görmüyor musun parmagim koptu?” ve sonra da kizginligi geçmedigi için arkadasini zindana attirdi. Bir yil kadar sonra, kral insan yiyen kabilelerin yasadigi ve aslinda uzak durmasi gereken bir bölgede birkaç adamiyla birlikte avlaniyordu. Yamyamlar onlari ele geçirdiler ve köylerine götürdüler. Ellerini, ayaklarini bagladilar ve köyün meydanina odun yigdilar. Sonra da odunlarin ortasina diktikleri direklere bagladilar. Tam odunlari tutusturmaya geliyorlardi ki, kralin basparmaginin olmadigini fark ettiler. Bu kabile, batil inançlari nedeniyle uzuvlarindan biri eksik olan insanlari yemiyordu. Böyle bir insani yedikleri takdirde baslarina kötü olaylar gelecegine inaniyorlardi. Bu korkuyla, krali çözdüler ve saliverdiler. Diger adamlari ise pisirip yediler. Sarayina döndügünde, kurtulusunun kopuk parmagi sayesinde gerçeklestigini anlayan kral, onca yillik arkadasina reva gördügü muameleden dolayi pisman oldu. Hemen zindana kostu ve zindan çikardigi arkadasina basindan geçenleri bir bir anlatti.
“Hakliymissin!” dedi. “Parmagimin kopmasinda gerçekten bir hayir varmis. Iste bu yüzden seni bu kadar uzun süre zindanda tuttugum için özür diliyorum. Yaptigim çok haksiz ve kötü bir seydi.”
“Hayir” diye karsilik verdi arkadasi. “bunda da bir hayir var” dedi, kral; “ne diyorsun Allah askina?” diye hayretle bagirdi. “Bir arkadasimi bir yil boyunca zindanda tutmanin nesinde hayir olabilir!” Arkadasi: “düsünsene, ben zindanda olmasaydim, seninle birlikte avda olurdum degil mi? Ve sonrasini düsünsene!?..”

"Bazı insanlar karanlık bir mağarada, doğdukları günden beri mağaranın kapısına arkaları dönük olarak oturmaya mahkumdurlar. Başlarını da arkaya çeviremeyen bu insanlar, mağaranın kapısından içeri giren ışığın aydınlattığı karşı duvarda, kapının önünden geçen başka insanların ve taşıdıkları şeylerin gölgelerini izlemektedirler. İçlerinden biri kurtulur ve dışarı çıkıp gölgelerin asıl kaynağını görür ve tekrar içeri girip gördüklerini anlatmaya başlar ama içerdekileri, duvarda gördüklerinin zâhiri olduğuna ve gerçeğin mağaranın dışında cereyan etmekte olduğuna inandırması imkansızdır." Eflatun
14 Kasım 2010 Pazar
"Bunda da bir hayir var!"
Etiketler:
arkadaş,
Bilgi Eğlence,
bir,
Bunda,
da,
hayir,
kral,
Kültür - Edebiyat,
var,
zindan
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
lütfen yorumunuzu buraya yazınız .